بسم الله
خِشْ خِشِ بی صدا

پاییز و صدای خش خش برگانش. اما همین برگ‌ها اگر کمی نم باران بگیرند بی‌صدا می‌شوند. برگ همان برگ است اما خصلت ظاهریش را پنهان می‌کند. برگ خوب می‌داند کجا صدایش درآید و کجا آرام و متین سکوت کند.

ناخودآگاه به او جان دادم و با خودم مقایسه کردم. اما نه او با من تفاوت زیادی دارد. او ذاتا می‌داند کجا صدایش درآید و کجا خاموش باشد اما من چطور؟
گاهی جایی که باید به زبان بیایم و از حقی دفاع کنم سکوت می‌کنم و گاهی که باید سکوت کنم با یک تلنگر جیغم درمی‌آید.